De dag begon
met een stevig ontbijt. Iedereen was nog moe van de opera-avond. We vertrokken
om kwart over acht want we hadden een lange reis voor de boeg. Na drie uurtjes
in de bus kwamen drie van de vier bussen aan bij de voet van de Vesuvius en de
vierde bus ging naar Solfatara. Voor de leerlingen die naar de Vesuvius gingen,
startte hier het avontuur. Het eerste stuk van de beklimming kronkelden we met de
bus door de haarspeldbochten met hier en daar een tegenligger. Daarna moesten
we ook een stuk te voet doen. De eerste kilometer
was zeer steil en enorm zwaar, maar daarna ging het een stuk vlotter. Eenmaal
boven genoten we van een prachtig zicht over de krater van de vulkaan maar
jammer genoeg waren er te veel wolken om naar de omliggende stadjes te kijken. De andere bus - de leerlingen van Solfatara –
hadden een ander prachtig uitzicht over een dampende krater, een grote witte
oppervlakte die weerkaatste in de zon.
Al vanaf een afstand zagen we hoe de zwavelgassen uit de rotsen
ontsnapten en hoe het kraterwater kookte op een temperatuur van 140°C. Maar alles
veranderde toen we dichterbij kwamen. Een walm van rotte eieren overwelmde ons,
maar toch gingen we met volle moed en een hand voor de neus, korter bij de
zwavelgassen. De dappere leerlingen die niet bang waren van een beetje stank,
gingen zelfs in het opkomende gas staan. Enkele realistische leerlingen keerden
zich terug. Sommigen waagden zich ook om
in de sauna’s, die gecreĆ«erd zijn door de zwavelgassen, te staan. Dit duurde
jammer genoeg niet zo heel lang omdat er enkele kokende druppels van het
plafond vielen. Natuurlijk eindigden we met een leuke groepsfoto en ondanks het
‘lekkere’ geurtje was het toch een fijne dag.
In de late
namiddag bezochten we uitgebreid Pompeii , de stad die in 79 na Christus werd
overspoeld met lava en werd bekogeld met vliegend puin. Onder een stralende zon bekeken we het forum,
het theater, het bordeel, de thermen, … Na
een ‘snelle’ maaltijd reden we noordwaarts naar Orvieto!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten